Johannes Backer was hoogleraar organische chemie aan de RUG van 1916 tot 1952. In zijn onderzoek was hij een syntheticus pur sang; het maken van nieuwe chemische verbindingen en het vinden van betere syntheses voor al bestaande stoffen was zijn passie. Ondanks twee wereldoorlogen die zijn carrière onderbraken, bouwde hij een grote internationale reputatie op.
Naast zijn werk als wetenschapper heeft prof. Backer zich altijd bijzonder ingezet voor studenten. Als docent en als bestuurder heeft hij zich altijd voor hun welzijn ingespannen. Hij vond dat ze behalve colleges en studieboeken méér moesten zien; kennis moesten maken met de bedrijven waar ze later zouden werken, wetenschappelijke congressen bezoeken en collega-studenten in binnen- en buitenland leren kennen. Hij was een pionier in het organiseren van excursies. Vanuit bestuurlijke functies ijverde hij voor niet-academische voorzieningen voor studenten, zoals sportaccomodaties. Vooral in de oorlogsjaren maakte Backer zich erg verdienstelijk voor studenten door het organiseren van de zomercursussen in Ter Apel, als contactpersoon voor studenten die in Duitsland tewerkgesteld waren en als voorzitter van het Studentenhulpfonds.
Als mens was hij bescheiden, bijna verlegen. Maar als hij een doel voor ogen had, was hij onverzettelijk.
Reviews
Gerard Stout in NVOX 7, 325 (https://www.nvon.nl/nvox)
1. Vroege passie 9
2. De leermeester 21
3. Een experimenteerkunstenaar 27
4. Waar bent u mee bezig? 39
5. Een zeer welwillend docent 53
6. Een zorgend en zorgzaam leider 65
7. Niemand hoefde pecuniae causa thuis te blijven 79
8. Een zingende rector 85
9. Zelfs de meest onmogelijke mensen 99
10. Uitgeput en apathisch 107
11. Immer onvermoeid voorop 123
12. Het was Boerhaave 135
13. Slechts een schim 141
14. Backer als wetenschapper 155
15. De mens Backer 169
16. Backers organisch gezin 181
17. English summary 193
Dankwoord 203
Appendix: Promoties bij prof. H.J. Backer 205
Referenties 211
Index 227
